از تقویم مایایی تا تقابل خورشید با مرکز کهکشان

در این پیام به سراغ شایعات سال 2012 می رویم.
شاید در باره ی این موضوع بیش تر از هر چیز دیگری کتاب نوشته و فیلم ساخته باشند. اگر ر اینتر نت گشتی بزنید متوجه می شوید که چرا این همه به این موضوع توجه می کنند. تمدن باستانی مایا ساکن در مکزیک و گواتمالا تقویمی داشتند که به زودی طومار زمان را در هم می پیچد، منظومه شمسی را با قلب کهکشان هم خط می کند،و سیاره ی سرگردانی را در مسیر برخورد نابود کننده با زمین قرار می دهد.

(کتیبه شمارش طویل از قوم مایا که بر سنگ یادمانی متعلق به قرن 8 میلادی در کوریگوا در گواتمالا حک شده و آغاز عصر بکتون را نشان می دهد که امروزما نگران پایان آن هستیم.)

سال 2000 مقصد قبلی زمین برای پایان بود. قرار بود که اول ژانویه این سال موج کیهانی بزرگی همه چیز را به سوی خیر یا شر سوق دهد. یکی از نویسنده ها، چارلز برلیتز، با الهام از پیش گویی های نوستراداموس ،پیشگوی فرانسوی قرن شانزدهم،در کتاب خودش (که در سال 1360/1981 منتشر شد) ، از پایان جهان در سال 1999 نوشت. در این کتاب او در باره ی سیل ، قحطی و خوشکسالی، انواع آلودگی ها و تغییر قطب مغناطیسی زمین ، در سال 1999 هشدار داد. در ضمن او به هم خطی استثنایی سیارات در 5 می سال 2000اشاره کرده که سبب بروز شراره های خورشیدی، زمین لرزه های شدید می شود. اما وقتی اول ژانویه سال 2000 رسید ، همه چیز بدون آنکه اتفاق بدی بیفتد سپری شد. آن زمان توجهات به سمت 5 می 2000 متمرکز شد. بیشتر معتقدان به هم خطی سیاره ای از یاد برده بودند که قبلا هم سیارات هم خط شده اند و هیچ اتفاقی نیفتاده است.به گفته ریچارد لندس، تاریخ دان دانشگاه بوستون «در طول تاریخ تعداد جنبش های پایان دنیا از شمارش خارج شده و دست کم به صد ها هزار می رسد.»اما نمی توان افراد مشتاق پایان دنیا را نادیده گرفت .

پیش بینی قرار گرفتن خورشید در مقابل مرکز کهکشان کاری بسیار دشوار می باشد و امکان تخمین آن حتی در باره ی سال مشخصی هم غیر ممکن است چه برسد به این که می گویند زمین در 21 دسامبر سال 2012 به خاطر این واقعه به پایان راه خود می رسد.(یعنی با تقریب روز که غیر ممکن است)

در این جا باید بگویم که غیر ممکن در علم غیر ممکن نیست.

همان طور که در پیام قبل گفته شد زمین ممکن است وارد توده ای از سنگ های آسمانی شود و آماج حملات این سنگ ها قرار بگیرد (همان طور که در ابتدای زندگی زمین رخ داده است).زمین امنیت امروزش را به نعمت حضور مشتری دارد. این سیاره مانند نگهبانی برای زمین سنگ ها و سیاره های آسمانی که به سمت زمین می آیند می بلعد و زمین را از مرگ نجات می دهد.

مرگ برای هر کس ممکن است در هر لحظه ای رخ دهد و گاهی آزمایشات پزشکی زمان آن را تعیین می کند.اما پیشگویی مرگ یک آدم از نظر علم پزشکی درست نیست و اتفاق نخواهد افتاد. این موضوع درباره ی زمین هم صدق می کند و هیچ سند علمی برای مرگ زمین به اثبات نرسیده است. پس همان طور که گفته شد پیشگویی هیچ گاه از نظر علم مقبول نخواهد بود. به خصوص در باره ی علم نجوم که برخلاف تفکر عده ای علمی است که علم پیشگویی نیست.

در پیام بعدی منتظر سیاره ی مخفی نیبیرو باشید که می گویند قرار است به زمین اثابت کند.

تولد زمین

زمین در دل طوفان ها و خطرات بسیار بوجود آمد. براساس نظریاتی پس از برخود خورشید با ستاره ای دیگر نواری از ماده به جا می ماند. گره هایی سنگی روی آن قرار می گیرد. این گره ها برخورد هایی با سنگ های دیگر نوار دارد و پس از گذشت چندی از این برخورد ها سیارات بوجود می آیند.

حال زمین تازه متولد شده پر هیاهو است. مواد مذاب سر تا سر آن را پوشانده است. این دریای آتش هدف حملات سیارک ها قرار می گیرد. گویی در آن زمان منظومه جدید خورشیدی ما از توده ی سیارک های بزرگ و کوچک می گذرد.گذر زمان و برخورد های سیارک ها با زمین ، آن را آماده ی آینده ای عجیب می کند تا موجودات زیادی برروی آن بیایند و هر کدام تغییری روی آن بوجود آورند.

و آدم باهوش ترین موجودی که بر روی آن آمده است ، تمدن عجیبی را بوجود آورد. تمدنی پر هیاهو تر از زمانی که زمین تازه متولد شده بود. آنها هر روز تغییری بر روی آن بوجود آورند و زمین را از سیاره ای خاکی به سیاره ای که پر از آسمان خراش بود تبدیل کرد.

اما شاید روزی دو باره زمین آماج حملات سیارک ها قرار بگیرد و مرگ زمین را تهدید کند.

در پیام بعد منتظر« خطرات مرگ زمین» در آینده باشید